Հեյ:

Ասում են կյանքում ամենաերջանիկ պահը էնա, որ ճամփորդությանդ առաջին օրը արթնանում ես ու փորձում հասկանալ՝ որտեղ ես: Երբ էսօր արթնացա, հարկ չկար հիշելու՝ որտեղ եմ, բայց մի միտք որ արտասանվեց առանց շրթունքների շարժի, օրս դարձրեց լավագույններից մեկը՝ Արփիի ծնունդնա էսօր:

Արփիի: Ծնունդը: Ծննդյան օրը: Առաջին քսանամյակը: Առաջին օրը՝ քսան տարեկան: Էսօր:

Երեկ Արփին հուզվեց անակնկալից (դե մեր մեջ ասած՝ ես էլ պակաս չէի հուզվել): Արմին, դու ոնց ես էդքան ուժեղ: 

Անկեղծ ասած՝ առաջին դասից թռել ենք, որ առանց Արփի նշենք ծնունդը կոֆեով ու չայով 🙂 (Արփին գնացելա, որ գա)

Ու ես մենակ մի բան եմ ուզում Արփիին մաղթեմ՝ քեզ ուժ ու համբերություն, որովհետև սա դեռ սկիզբնա 😉