իմը չեղավ մերը․․․

մենք ոչ մի բան ճիշտ չենք անում, ամեն ինչին ծուռ ենք նայում ու նույնիսկ էդ ծուռ նայելու անկյունն ենք սխալ ընտրել։ ոչ մի բան իր տեղում չի։ մի տեսակ թափթփվածա երկուշաբթին։ դարակներում փոշի կա, լվացարանի տակ ամաններ կան ու կոշիկներն էլ միջանցքում են՝ կոշիկների դարակում ինչ ասես կա։ 

մենք ոչ մի բառ ճիշտ չենք ասում։ գնա՝ մնայի փոխարեն, մոռացիր՝ կկարոտեմ-ը մտքում։ փոխում ենք սովորություններ, ինչ-որ հորինած նոր կյանք ենք սկսում՝ սխալ նոր կյանք, որովհետև էդ պարզապես խաբկանքա հոգուդ․ էդ կյանքում դու կաս՝ քո հին բոլոր մտքերով, սխալներով, հիշողություններով, շորերով ու սիրած բաժակներով։ Կյանքը նորը չի, միքիչ մտածելակերպդ ես փոխել․ էն էլ պատկերացում չունեմ՝ ոնց ես հաջողացրել։ 

նկատել ե՞ք՝ ինչքան շատ եմ կիրառում ՝-ը։ ես անընդհատ ինչ-որ բացատրում ու ժխտում եմ։ իսկ դպրոցում ասել են՝ բացատրելիս ու ժխտելիս օգտագործեք ՝։ 

մենք նույնիսկ սխալ ենք ծուլանալիս։ սխալ ենք ծուլանում։ 

մենք սխալվում ենք այլոց սխալները ուղղելիս՝ սխալվում ենք, որ ուղղում ենք։ 

մարդիկ սիրում են անթերին։ չկա։ սիրում ես, դրա համար նա քեզ անթերիա թվում։ մի քանի օր հետո, երբ նոր կյանք ես սկսում, հատ-հատ տեսնում ես բոլոր ու շատ թերությունները, ոնց որ՝ նոր ակնոց պատվիրելու առաջին օրը՝ վայ աչքերիս փայլը հետա եկել։ 

մնացածը լինումա հետո։ մի տեսակ խառը ու խճճված։ էս մտքերի նման։ էս կյանքի նման։ սխալ։ չէ։ սխալ անկյունից։ իրերը միշտ էլ նույնն են։ մենք ենք թարս նայում։ ուղիղ ու քառակուսի աշխարհին։