ճմրթված հիշողություններս
վերցնում եմ աղբամանից
դնում եմ սեղանին ու
ուղղում եմ ծալքերը

մեկ-մեկ կարդում եմ
ծալված տողերի տակից
լսում եմ կարոտի քայլը

հետո բառերը իջնում են սեղանից
ու սողում են դեպի դուռս

չգիտեմ
թե քեզ մոտ են գալիս
թե մենակ  ես
տար
ես դատարկ թղթերը նորից աղբամանը նետեմ

հոգիս խաղաղ է
հիշողություններս քեզ հետ են…