#SyuneciBlog

էս քաղաքում ինձ մենակ մի թող շենքերը հետս չեն խոսում ու չեն էլ լռում շենքերը բամբասում են մեզնից… իրար մոտեցրած դեմքերը խոսում են տեսածից լսածից- մի աղջիկ լացելով հեռացավ մի տղա քաղաքից նեղացած բանալին դռան մեջ պտտեց ու թողեց. երևի չի գալու մի ծերուկ տատիկին իր թաղեց գնաց գերեզման սգալու սպիտակ երիցուկներ առավ ու ատեց մահին որ պառավ իր սերը փախցրեց ու տարավ… մի անշոր ու կեղտոտ խեղկատակ երգում է թևի տակ ջութակը լարերը պոկվել են արևից երգում է գնացած օրերից ու հիշում ոնց թողեց իր սիրուն ու ասաց որ մի օր չի սիրում ու պատմում թե հետո մոռացան անցածը նորից միացան ապրեցին երջանիկ օրերով ժամերը լցնելով սիրելով ու մի օր սահեցին ժամերը ծերացավ իր ջահել արևը աչքերը փակեց ժպիտով ու գնաց մի աշխարհ մի տաքուկ իսկ ինքը ջութակը թևի տակ սրտում սեր աչքերում թաց կարոտ տարավ սպիտակ երիցուկ…