Ավտոբուսում

Պատուհանի գոլորշուն ժպիտ էր նկարում: Իմ նայելու ու արտահայտիչ ժպտալու ընթացքում ժպիտը դարձավ ուրախ մարդուկ: Նկատեց ժպիտս, ու ես շրջվեցի: Ամբողջ ճանապարհին չհամարձակվեցի այդ կողմը նայել: Բայց զգում էր ինձ ուղղված անընդհատ հայացքները: Տխուր իջավ: Ինձ ուրախացրեց ու ինքը տխուր իջավ: Իջավ ու նայեց իմ ապակուն: Ես ապակու գոլորշուն ժպիտ նկարեցի: