հին օրերի երգը (գողացված վերանգիր)

ծաղկի թերթերը ընկան հատակին…

մի օր բոլորն էլ թառամում են
մենակ թե ընկնելուց հետո հատակը մաքրող լինի

կարիք չկար էդքան գլուխ ջարդելու
ու գաղտնիքներ շարադրելու
գաղտնքիները մեռնում են
հենց պատմվելու պահին

կարիք չկար էդքան գաղտնիքասպան լինել

մանավանդ որ չէիր ապրելու դրանք ինձ հետ
մանավանդ որ գնալու էիր ապրելու կեսից

կարոտում եմ քեզ
քեզ ասել եմ, որ քո քնելուց հետո եմ գրում․․․
դու արդեն չորս օր չես ասել՝ երբ ես քնում
ու ես չգիտեմ թե ինչ սերիալներ ես նայում․․․