մենակով, հոգի՛ս,
մենակ ո՞վ, հոգի՛ս,
կքայլի ճամփով,
որ մենակ գնաս,
մենակ չմնաս:

քարերը կապույտ ջրերին նետել
ու օղակներում բախտերը մատնել,
ապագան վատնել
քարոտ ջրերին
…………………………………..

կարոտը թաղել ափի թաց հողում
մի տարի անց գալ, փորել, չգտնել.
ճայի թևերին գրված է կարոտ…
ջրերին հոսել
դարձել է ջրոտ
հողոտ կարոտս…