Հեյ: Վիճակագրություն ու թվեր երևի չկան, բայց դժվար թե այսօր գտնես մի մարդ, որ հոգնած չէ, միայնություն չի ուզում գոնե մի վայրկյանով: Բացի դրանից, ի ուրախություն ինձ, արդեն գնալով շատանում են ականջակալներով մարդիկ: Հիմա կմտածեք երկու անիմաստ նախադասություն իրար հետևից ուղղակի գրել եմ: Ես կփորձեմ կապել դրանք մի բառով՝ երաժշտություն: Ինձ համար լավագույն ձևը աշխարհից ու մարդկությունից կտրվելու, հատկապես երբ վերջիններիս խեղված ձևերին եմ հանդիպում, երաժշտությունն է՝ արդեն վեց տարուց ավել է՝ ռոքը: Եթե հետաքրքիր է, կասեմ, որ բացի ռոքից էլի ժանրերի երգեր կան ամենօրյա երգացանկումս, բայց գտնելու համար շատ փորփրել է պետք: Վերադառնանք մեր թեմային՝ ես կտրվում եմ աշխարհից երաժշտության հետ: Ու այստեղ ամենևին էլ կարևոր չէ՝ ականջակալներ կան, թե կողքի սենյակից է հնչում սիրածս երգը, թե ուղղակի հեռախոսը գրպանումս է՝ երգերը միացրած: 

  Երևի հիմա ասեմ, թե ինչու որոշեցի այս մասին գրել: Լարված օր չէր, կստեմ, եթե ասեմ՝ շատ զբաղված եմ եղել, ավելին՝ հասցրել եմ նույնիսկ ֆիլմ դիտել՝ Me before you (խորհուրդ եմ տալիս չնայեք, որ շատ չհուզվեք), բայց այնուամենայնիվ գլուխս ցավում էր ու ես հանգիստ էի փնտրում: Դեղեր չեմ սիրում, սուրճից արդեն քանի շաբաթ է հրաժարվել եմ, ու միակ օգնությունս երգերն էին: Քիչ անց հասկացա, որ ոչ միայն երգերը, այլև երգելը: Նստեցի համակարգչի առաջ ու մտա Youtube: Մատներս արդեն սովորել են, որ առաջին երգը, որ պետք է լսվեր՝ Beth Hart-ից էր լինելու: https://www.youtube.com/watch?v=msDyYn81HxY Դրան հաջորդեցին learning to live-ը, bang bang boom boom-ը: Եթե զգացիք՝ երգերի տրամադրությունը գնալով բարձրանում է: Հետո արդեն մետալ լսելու ժամանակն էր ու միացավ https://www.youtube.com/watch?v=NTU6NLovI_Q (Metallica-The Unnamed feeling): Էս բոլորը երգելուց հետո թեթևանալ էր պետք ու անջատվել մի պահ: Դե իհարկե՝ Համասյան՝ Կարս: https://www.youtube.com/watch?v=ILYcBaNVk4M 

  Գիտե՞ք՝ ինչ եղավ: Գլուխս էլ չի ցավում: Գլխացավ չունեմ, որովհետև էդ ամբողջ ընթացքում մտածել եմ միայն երգերի բառերի մասին, լսել եմ, բեռնել եմ իմ մեջ, երգել եմ ու զգացել: Իսկ գլխացավն անցնում է այն ժամանակ, երբ էլ իր մասին չես մտածում:

Հիմա օրը էլ ավելի մեծ ուժով ու տրամադրությամբ շարունակելու էներգիա կա, մանավանդ, երբ չեմ դադարելու էլի լսել ու երգել քթի տակ: 

   

  Հ.Գ. մեկ-մեկ կարելի է հարևաններին խանգարել ու շատ բարձր լսել երգերը, բայց ուշադիր ականջները չվնասեք, դեռ շաաատ լավ երգեր կան, որ լսողներ են ուզում: