հեյ,
սա հոգեբանական կամ մասնագիտական ինչ-որ բլոգ չի։ սա պարզապես օրինակ է, որը կարող է օգտակար լինել։ որոշեցի կիսվել։
քիչ առաջ ուզում էի կարգիչս մաքրել ու գտա մի աղյուսակ, որը գրել էի մոտավորապես մեկ տարի առաջ։ էնտեղ լրացրել էի այդ պահին ինձ հուզող խնդիրները, նկարագրել էի ցավը մանրամասնորեն, ապա տվել էի ինքս ինձ խորհուրդներ, ինչպես կարող եմ լուծել էդ խնդիրները։ նաև չէի մոռացել նշել պատճառները, թե ինչու է ցավում, թե ինչու է առաջացել այդ խնդիրը։
հիմա, երբ էդ ամեն ինչը գրեթե անցյալում են, երբ էդ ցավերն անցել են, երբ խնդիրներից շատերը լուծվել են, ես կարդացի ու զարմացա, թե էդքան խնդիրներից ու էդ զգացողություններն ունենալուց հետո ինչպես եմ կարողացել շարունակել, ինչպես եմ մեղմ ասած ողջ մնացել ու ինչպես եմ հաղթահարել դրանք։
պատասխանը շատ պարզ ա էս դեպքում։ ես ընկալել եմ, հասկացել եմ ու ընդունել եմ խնդիրներս, ես մանրացրել եմ դրանք ու դարձրել եմ առանձին խնդիրներ, որոնց տվել եմ առանձին լուծումներ։ և որ ամենակարևորնա՝ ես աղյուսակ կազմելով դրանք չափելի եմ դարձրել ու ինչ-որ չափով գիտականորեն եմ մոտեցել դրանց։
շատ հաճախա լինում, որ մի քանի տարբեր դժվարություններ միանգամից են գալիս ու ելքը չի երևում։ շատ հաճախա լինում, որ պարզապես ուզում ես տրվել էդ տխրությանը։ բայց էդ լավագույն ընտրությունը չի։ իհարկե, երբ ուղղակի պառկել ու լացել ես ուզում, ուրեմն օրգանիզմդ ինչ-որ պայքարի ձևա ընտրել, բայց պետք է ուշադիր լինել ու դա չդարձնել միակ պայքարի ձևը։
այո գրելը օգնում ա, խնդիրներդ մտքումդ շատ ցրիվ են, մեկը մյուսին առաջա անցնում, թույլ չեն տալիս քեզ առանձին մտածել դրանց մասին։ իսկ երբ գրում ես, դրանք քո առաջ են, կարող ես հերթով բոլորի վրայով անցնել։
երբ վերջացնես ամեն խնդրի համար լացելդ ու տանջվելդ, գտիր ուժ ու ժամանակ, գրիր դրանք էկրանին, թղթին, անձեռոցիկին, պատին, մի տեղ, նյութականացրու դրանք ու մի օր դու էլ հետ կգնաս էդ գրածին ու կհասկանաս՝ ինչքան ուժեղ ես եղել, որ անցել ես էդ ամենի մեջով։
ամենակարևոր խորհուրդներից մեկը, որ տվել էի ինքս ինձ ու որ ուզում եմ քեզ էլ տալ էդ բոլոր խնդիրների մասին խոսելն է։ կան տեսակներ, ինտրովերտները հիմնականում, որ չեն սիրում խոսել։ բայց էս էդ դեպքը չի։ գտեք էն մեկին, որ կլսի, որ չի անի հիմար մեկնաբանություններ, որ չի ասի՝ վերջացրու դե, հիմարությունա,, ու խոսեք էդ մարդու հետ։ (ի դեպ՝ ես պատրաստ եմ լսել միշտ) եթե կարող եք, ավելի լավ է, խոսեք հոգեբանի հետ։ ամեն ինչ լուծելիա։ էսօր պարզեցի։ քիչ առաջ պարզեցի էդ աղյուսակը կարդալուց հետո։ ու ինքս ինձ ասացի, որ եթե էդ ամենի մեջով անցել ես, ապա էլ քեզ ոչ մի բան չի կոտրելու ու էդ վիճակին չի հասցնելու։
սա շատ անձնական թեմայա, բայց ես ուզեցի կիսվել քո հետ միայն էն պատճառով, որ գիտեմ, որ մենակ չեմ։ հատկապես հիմա բոլորս ենք հազարավոր խնդիրների ու մտածմունքների մեջ։ ուզում եմ էս մի փոքր խորհուրդս կարողանա օգնել քեզ։
հոգ տար քո հոգեկան առողջության մասին
հոգ տար քո մասին