հեյ,

կյանքը էնքան սիրուն բանա։ պարզվեց։ իմացանք։ գնահատեցինք։ շարունակելիա։

շատ բան պետք չի, որ գնահատես։ քեզնիցա կախված՝ ինչ աչքով ես նայում էդ սիրունությանը։

եթե ամեն օր սոց ցանցեր թերթես, համեմատես քոնը ուրիշների ցույց տվածի հետ, չեմ բացառում, որ կդժգոհես, կխռովես քեզնից էլ, քո կյանքից էլ։ եթե ամեն օր թերթես քո օրագրի էջերը, հիշես քեզ երեկ, պատկերացնես քեզ վաղը, էս դժգոհությունները միգուցե քչանան։

նա ասումա՝ մենք մեր մտքերը չենք։ էդ ինձ և ուրախացնումա, և վախեցնումա։ մտքերս խառն են ու շատ լավա, որ ես էդ խառը կծիկը չեմ։ վախեցնումա, որովհետև էդ դեպքում շատ դժվարա հասկանալ՝ իսկ ով եմ ես, ինչից հասկանամ իմ տեսակը։

նա ասումա՝ մենք էդ մտքերի հանդեպ ունեցած վերաբերմունքն ենք։ մտքերը կգան ու կգնան, իսկ քո վերաբերմունքը քո ընտրություննա։ մենք մեր ընտրությունն ենք։

նա ընտրումա կողքովս քայլել, ես ընտրում եմ թույլ տալ իրեն՝ քայլել կողքովս։

դու ես ընտրում՝ ինչի հետ համեմատել քեզ ու քո կյանքը, կամ համեմատել ընդհանրապես, թե չէ։ ես նախընտրում եմ չհամեմատվել ոչ մի բանի ու ոչ մեկի հետ։ ու չեմ սիրում, երբ ուրիշներն են ինձ համեմատում ինչ-որ բանի կամ ինչ-որ մեկի հետ։

նա ասումա՝ երկիր մոլորակի վրա ոչ մի բան չի կրկնվում ու ամեն ինչ յունիքա, էդ ինձ դուրա գալիս։ էդտեղ ես տեսնում կարևորությունդ։ չէ՞ որ դու յունիք ես, չկա քո նմանը։ դե հոգու խորքում բոլորս էլ ուզում ենք չէ՞ տարբերվել։ կարևոր լինել, այո, ցանկալիա, եթե չես փախչում էդ պատասխանատվությունից։

Սարդ մարդու քեռին ու մորաքույրը ասում էին՝ մեծ ուժի հետ մեծ պատասխանատվությունա ծնվում։ տարբերվելն էլա մեծ ուժ, որի պատասխանատվությունը մեծանումա գնալով։

խառն էին մտքերս էսօր։ բայց էնքան ժպիտաշատ շարվեցին էկրանին։

հոգ տար քո մասին

շարունակելի…