հեյ,
եկել եմ ուղղակի ասեմ, որ բլոգս յոթ տարեկան դարձավ։ տորթ ու մոմեր չկան էս ծննդյան օրվա համար։ կան միայն մարդիկ, որ կարդում են գրածները, մեկնաբանություններ թողնում, կան մարդիկ, որոնց համար սա ուղղակի ժամանակի կորուստա, ինքնակոչ ինչ-որ արտահայտություններ ու ընդհանրապես՝ ինչ ես անում։
ինչքան էլ տոնից-տոն եմ գրում, ինստագրամշիկների նման ակտիվ չեմ, չգիտեմ՝ որտեղից ու ինչու համոզված եմ, որ սեփական դոմեն ունենալն ու սեփական կայքում բլոգելը շատ ավելի մեծ արժեք ա ու ինչ-որ չափով (անամոթ ինքնահավանություն) հպարտ եմ, որ ինստագրամատիկտոկներում չեմ «բլոգեր»։
բլոգի ստեղծման պատմությունը գրել եմ անցած տարի արդեն ու եթե հետաքրքիրա, կգտնես էստեղ։ էսօր շատ խոսելու հավես ու տրամադրություն չունեմ։ ընդունվում են շնորհավորանքներ։
անկախ ամեն ինչից ես շարունակելու եմ գրել էն ազատության մասին, որ ոչ թե երազանքա, այլ արդեն պայքարա դարձել։ կարդացողներին էլ հատ-հատ շնորհակալ եմ։
հոգ տար քո մասին
@syuneci Շնորհակալութիւն բլոգելու համար։